Το Σκληρόδερμα είναι μια χρόνια πολυσυστηματική αυτοάνοση νόσος, που δεν  προσβάλλει δηλαδή μόνο το δέρμα αλλά και τις αρθρώσεις, τους μύες, τους τένοντες ακόμα και διάφορα εσωτερικά όργανα όπως τους πνεύμονες, τους νεφρούς, την καρδιά και τον γαστρεντερικό σωλήνα.

Χαρακτηρίζεται από αυξημένη σύνθεση και εναπόθεση κολλαγόνου, από ινοβλάστες, που ενεργοποιούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη σκλήρυνση του δέρματος. Τα ακριβή αίτια της νόσου είναι άγνωστα και ενοχοποιούνται γενετικοί, ορμονικοί , ψυχολογικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών, αλλά μπορεί να προσβάλλει και άνδρες και παιδιά. Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου υπολογίζεται από 1:10000-1:30000.

Διακρίνεται σε δύο μορφές: το εντοπισμένο σκληρόδερμα (που αφορά μόνο στο δέρμα) και το συστηματικό σκληρόδερμα (που αφορά και σε διάφορα όργανα), με υποκατηγορίες το περιορισμένο σκληρόδερμα ή σύνδρομο Crest και το διάχυτο σκληρόδερμα.

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με ποια όργανα προσβάλλονται και σε τι βαθμό. Συνήθη συμπτώματα είναι τα σκληρά οιδηματώδη δάχτυλα και το φαινόμενο Raynaud (αλλαγή χρώματος των δακτύλων – λευκό, κυανό, ερυθρό). Άλλες κλινικές εκδηλώσεις είναι η προσβολή του πνεύμονα, η πνευμονική υπέρταση, η προσβολή των νεφρών, η οισοφαγίτιδα κ.α.

Η νόσος διαγιγνώσκεται κυρίως κλινικά σε συνδυασμό με κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις (ανοσολογικός έλεγχος, αξονική τομογραφία πνευμόνων, τριχοειδοσκόπηση, υπερηχογράφημα καρδιάς).

Δυστυχώς οριστική θεραπεία δεν υπάρχει. Είναι κυρίως συμπτωματική ανάλογα με την παρουσία συγκεκριμένων εκδηλώσεων της νόσου.